yüzü deniz kokan adam..

Eğilip denize...

Yüzünü yıkıyor bir adam...

Deniz kokuyor elleri.

Parmaklarından kayan balıkların sarhoş gürültüsü,

getiriyor keyfini...

Yüzünü yıkıyor adam,

balık kokuyor elleri.

Bir yudum alıyor rakısından,

Ayıklıyor buzunu anılardan...

Güneş batıyor yüzünün ortasından,

Ve kimine doğuyor bir başka ülkede...

Çok da umurunda değil hani kime doğduğu..

Belli ki yorulmuş umurunda olan şeyleri beklemekten...

Biri duruyor ayaklarının dibinde,

Adam uzaklara bakıyor konuşmadan...

Ne diyecek ki hem?

O sadece yüzünü denizle yıkayan bir adam..

Demiyor birşey.

Gelen de gidiyor zaten,

Bir tek onlar kalıyor;

balıklar, martılar

ve yüzü deniz kokan O adam...